Cookie beleid vv Heerjansdam

De website van vv Heerjansdam is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Column van Joop van der Ent

26 mei 2016 18:15


Oud-voorzitter Joop van der Ent haalt in zijn column de nut en noodzaak aan van het Heerjansdamse voetbalspel, waarbij het plezier voor spelers en belangstellenden voorop staat.

Met belangstelling heb ik de column van oud voorzitter Janus van Peenen gelezen in het AD van 23 mei jl.

De strekking van het laatste deel van zijn betoog spreekt me wel aan, dat luidt: “Zwijndrechtse voetbalbestuurders! Zwijndrecht verdient minimaal een hoofdklasser. Laat ons supporters weer genieten van Heerjansdam in de top. Groote Lindt en Pelikaan op niveau. Niet lullen maar poetsen is het devies”. Mooi gesproken want dat is bij Heerjansdam altijd het devies geweest en zal ook zo blijven, ervaar ik. Na 42 jaar bestuurder waarvan 38 jaar voorzitter van onze club, kan ik zijn uitspraak “MIJN TROTS PELIKAAN” niet zo goed plaatsen en het lijkt me dan ook een redactiefoutje.

Best aardig om eens met een algemene blik naar de zaterdag amateurs te kijken. Zoals bekend telt de KNVB meer dan 1.200.000 leden. Wanneer we daarvan de schare betaald voetbal organisaties aftrekken, dan bestaat het overgrote deel uit amateurclubs. De zaterdag amateurs bestonden afgelopen seizoen uit 16 topklassers en 42 hoofdklassers. De grote bulk van voetbalelftallen vinden we dus terug in de eerste klassen en lager, die met hun aanhang al decennia lang volop plezier genieten in het voetbalspelletje.

Bij de TOP- en HOOFD klassen van het zaterdagvoetbal liggen intussen de zaken anders. De laatste decennia is er veel veranderd in de voetbalwereld van de amateursport. Toenemende lasten en verplichtingen brachten veel clubs in moeilijk vaarwater. Gelukkig heeft het bedrijfsleven, zeker ook in Heerjansdam, de helpende hand uitgestoken en draagt veel bij aan onze dierbare voetbalclub. Wel zijn de grenzen van wat we nog steeds amateurvoetbal noemen aanzienlijk verlegd. De ambities van bestuurders in de top zijn hoog gespannen en geen zee gaat hen hierbij nogal eens te hoog. Zij die veel geld kunnen genereren gaan de boer op en strikken de beste spelers. De cruciale vraag hierbij is waar ligt die grens. De haren rijzen je te berge wanneer je hoort wat aan sommige spelers wordt betaald. Voor de vv Heerjansdam is dit een weg, die de laatste jaren onbegaanbaar is gebleken, zo is ook mijn overtuiging.

Tijdens de laatste algemene ledenvergadering is dan ook terecht gekozen voor een gewijzigde aanpak. Zo staat voor ogen: Een club VOOR en DOOR de leden. De ambities voor het 1e elftal hierbij zijn een goede en stabiele eersteklasser te worden. Een proces, dat helaas niet met een simpel praatje direct te realiseren valt. Er moet zeker aan een aantal voorwaarden worden voldaan. Onder meer:
  • Samen met onze enthousiaste jeugdtrainers en begeleiders het niveau van onze jongeren op een hoger plan zien te brengen. Hierbij kan professioneel advies belangrijk zijn.
  • Duidelijke strategie en voorwaarden scheppen voor de doorstroming van ambitieuze jonge spelers naar de selectie toe.
  • Het tweede elftal zou voor een deel als kweekvijver kunnen dienen voor de mogelijke doorstroming naar ons hoogste team.
  • Dit zal wel de nodige inspanning en tijd vergen omdat spelers en zeker ook ouders vaak weinig geduld tonen en vinden dat het gewenste niveau al is bereikt en dus etc. Het zal u duidelijk zijn.
  • Het zou naïef zijn te denken, dat we op termijn hiermee zouden kunnen volstaan om onze club weer naar een hoger peil te brengen. Daarvoor is het ledental van onze vereniging te klein. Onlosmakelijk aan de gestelde ambities is verbonden en onvermijdelijk, dat spelers van buiten onze club zullen moeten worden gestrikt om een extra impuls resp. toegevoegde waarde te geven aan de gewenste doelstellingen.
  • De echt grote jongens binnenhalen zal geen optie zijn. Er zal een goed en uitgebreid netwerk moeten worden opgebouwd. Enkele jonge talentvolle spelers in de lagere regionen over te halen Heerjansdam te komen versterken (denk hierbij aan Rombouts in voorgaande jaren). Bij de grote naburige clubs, waar jonge spelers nauwelijks of geen kansen krijgen tot de top door te dringen omdat korte termijn politiek en het resultaat het belangrijkste blijkt te zijn.
  • Er dient goed overleg en samenwerking te zijn tussen de technische commissie en trainer.
  • Regelmatige rapportage over de stand van zaken en de ontwikkelingen aan het dagelijks bestuur.
  • Bij mogelijke conflicten zal het dagelijks bestuur dienen te worden ingelicht. Gezamenlijk overleg is belangrijk omdat het gekozen bestuur verantwoording schuldig blijft aan de ledenvergadering.

Alles bij elkaar is er nog veel werk aan de winkel. Voor mij, maar zeker ook voor de club blijft de doelstelling om het hoogst haalbare te bereiken en je niet neer te leggen bij een wat zoetsappige plaats in de onderste regionen waar het weliswaar vaak gezellig toeven is maar de echte dadendrang ontbreekt.

De voetbalsport in Nederland heeft de laatste tijd te maken met een flinke depressie. Kijk naar het Nederlands elftal, de Eredivisie etc. Mede hierdoor ontstaat veel kritiek op alles en nog wat.
De KNVB heeft in haar Masterplan aangegeven welke stappen er moeten worden gezet om het voetbal in Nederland weer elan te geven. Zij schrijft: Hoofdzakelijk werd op drie onderdelen het accent gelegd: Techniek, (tactisch) inzicht en communicatie (elkaar coachen op het veld). Het Masterplan zegt: we moeten er fysiek en de wil om te winnen aan toevoegen. Mark van Bommel
schrijft over het plan dat vooral conditionele en mentale aspecten hieraan moeten worden toegevoegd.

Mijn persoonlijke mening doet er weliswaar niet toe, maar is altijd geweest, dat naast talent, training, onverzettelijkheid en passie de ingrediënten zijn tot succes.

Bijzonder is vast te stellen dat vrouwen in Nederland leerzame voorbeelden zijn. Het vrouwen handbalteam, de volleybalsters, Daphne Schippers (atletiek) en Kiki Bertens (tennis). Ook mannen als Max Verstappen (autosport) en Stefan Kruiswijk (wielrennen) maken ons weer blij. De passie straalt uit hun ogen.

De kleintjes in Heerjansdam kijken nog steeds verrukt naar het eerste elftal. Om beurten mogen zij een middag te gast zijn, scoren een penalty, krijgen een tenue en zien halsreikend uit naar de bal waarop alle handtekeningen van de spelers staan.

Meer dan reden genoeg om het voetbalspel ook in Heerjansdam te blijven waarderen en steunen.

Joop van der Ent
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!